advertentie
Rosa verhuisde op haar zevende van Utrecht naar Bergeijk. Rond haar tiende ging ze met haar vader op pad om een geluidsinstallatie te kopen. “In plaats van boxen kwamen we thuis met een drumstel en gitaren. Eén daarvan was een roze glittergitaar met rozen, die was van mij”, vertelt ze lachend. Sindsdien schrijft Rosa liedjes. “Als kind maakte ik natuurlijk kinderliedjes, en op de middelbare school begon ik veel covers te zingen”, zegt ze.
Tijdens haar studie Gezondheidswetenschappen in Maastricht maakte ze een liedje als cadeau voor haar vriend. “Het was niet de bedoeling dat anderen het zouden horen, maar dat gebeurde toch”, zegt ze. Zo begon het balletje te rollen.
Rosa bracht het album ‘Tussen stad en platteland uit’, waarin ze liedjes uit het Brabants dialect vertaalde naar het algemeen Nederlands. “Ik had altijd het gevoel dat ik tussen wal en schip viel. In Utrecht was ik het Brabantse meisje, maar in de Kempen het stadse meisje met de harde ‘r’”, vertelt ze. Die zoektocht naar identiteit werd een belangrijk onderdeel van haar muziek. De eerste optredens gaf ze thuis, onder de kapschuur. Ze waren een succes en al snel stond ze vaker op het podium.
Opgroeien in Bergeijk was volgens Rosa bijzonder fijn. “We woonden dicht bij de Belgische grens en hadden heel veel ruimte. Ik kon doen wat ik wilde”, zegt ze.
Rosa zat op basisschool De Regenboog in Bergeijk, waar muziek een belangrijke rol speelde. “We hadden muziekavonden in de Kattendans. Het bijzondere was dat ik tijdens corona voor het eerst in een grote zaal speelde. Dat voelde voor mij als het echte begin”, vertelt ze.
Hoewel ze altijd het idee had om in een stad te studeren, voelde ze tijdens corona de drang om terug te keren naar de Kempen. “De vrijheid en openheid trokken me. En muziek maken doe ik veel met mijn vader, daar ligt voor mij de basis”, zegt Rosa.
Rosa is altijd bezig geweest met woorden en dubbelzinnigheid. “Vaak had ik een nummer af en dacht ik pas daarna: oh, zó voel ik me eigenlijk. Anderen herkennen zich ook in wat ik schrijf. Dat vind ik heel bijzonder”, vertelt ze.
Het nummer waarmee ze Brabant vertegenwoordigt, schreef ze een paar jaar geleden. “Het gaat over de angst om iemand te verliezen. Ik heb ervan geleerd hoe belangrijk het is dat je met elkaar blijft praten”, zegt Rosa. Toen haar drummer vorig jaar overleed, kreeg het lied opnieuw betekenis. “Wat ik voelde, kwam terug in dat nummer. Het klopte precies”, vertelt ze.
Volgens Rosa is het belangrijk dat er ruimte is voor moeilijke gesprekken, iets wat in de Kempen goed kan. “Het laagdrempelig buurten, dat zo typerend is voor de regio, maakt dat je makkelijk even bij elkaar incheckt. Zo kun je heel eenvoudig de diepte in”, zegt ze.
Rosa hoopt vooral dat haar muziek mensen kan helpen. “Ik wil dat mensen zich herkennen in mijn liedjes en zich daardoor misschien minder alleen voelen”, zegt ze.
Het Landelijk Regio Songfestival is op zaterdag 1 november, om 20.30 uur, live te zien op alle regionale tv-zenders en op NPO 1 Extra.
Bekijk hieronder het interview dat KempenTV met Rosa Spruit deed.
Weet jij nieuws van bij ons? Tip ons!
Stuur je tip, verhaal en/of foto of video naar de redactie: redactie@1kempen.nl
