1Kempen.nl

Uitdagingen

Valkenswaard was dit jaar de gastheer en bood een warm welkom aan collega’s uit onder andere Zundert, Lichtenvoorde, Sint Jansklooster, Leersum, Winterswijk, Vollenhove, Beltrum, Eelde en Rekken. Tijdens het overleg werd al snel duidelijk dat corso’s in het hele land kampen met vergelijkbare problemen.

Zo worstelen veel organisaties met het op peil houden van hun dahliavelden en het aantrekken van voldoende helpende handen. De noodzaak om specifieke soorten en kleuren dahlia’s te telen – om zo aan de eisen van steeds creatievere ontwerpen te voldoen – maakt de uitdaging alleen maar groter. Daarbij is het niet vanzelfsprekend dat elke organisatie beschikt over een eigen teelt, wat de onderlinge afhankelijkheid vergroot. "We zijn geen concurrenten, maar collega’s," zoals Jos van de Bloemencommissie Corso Valkenswaard treffend verwoordde. "Het is zaak dat we elkaar ondersteunen en verder helpen."

Ook financiële druk is een terugkerend onderwerp binnen de corsowereld. De kosten voor veldbeheer – denk aan grondmonsters, bemesting, knollen en stekken – blijven stijgen. Tegelijkertijd willen corso’s de bloemen betaalbaar houden, ook voor andere organisaties die geen eigen teelt hebben. Deze balans vinden is steeds lastiger.

En het is zeer noodzakelijk om het lokale bewustzijn te vergroten. “Mensen moeten begrijpen dat bij een dahliacorso ook velden horen,” stelt Jos. “Zonder dahlia’s geen dahliacorso.” Dat lijkt vanzelfsprekend, maar in de praktijk blijkt dat veel inwoners van Valkenswaard en Dommelen nauwelijks weten wat er nodig is om de jaarlijkse bloemenparade mogelijk te maken. Vooral het vinden van vrijwilligers voor het werk op de velden blijft een zorg.

Imago en Historische Betekenis

Daarnaast speelt het imago van het corso een rol. “Het beeld dat het vooral iets voor senioren is, willen we doorbreken,” zegt Jos. “Een dahliacorso is juist een dynamisch, kleurrijk evenement waarin jong en oud samenkomen. Een viering van creativiteit én cultuur.” Voor Valkenswaard heeft het corso bovendien een extra dimensie: het is niet alleen een traditie, maar ook een herinnering aan de bevrijding van het dorp. Het levend houden van die betekenis en het doorgeven ervan aan de volgende generatie is een opdracht op zichzelf.

Na een waardevol overleg richt Corso Valkenswaard de blik alweer op het komende seizoen. De voorbereidingen zijn in volle gang: de knollen gaan binnenkort de grond in, en de bouwgroepen dromen van nieuwe ontwerpen. Maar de belangrijkste boodschap blijft onverminderd gelden: zonder dahlia’s geen dahliacorso – en zonder vrijwilligers geen dahlia’s. Het voortbestaan van deze kleurrijke traditie ligt in handen van de Valkenswaardse  gemeenschap die zich inzet voor iets groters dan zichzelf.